Duble
Mekana-özgü çalışma, genelde Merve Ünsal’ın işlerini tanımlayan bir terim. Bunun yanına süreci de eklememiz gerekiyor. Kontrollü bir inşaya izin veren ama bundan sonrasında kibarca bu inşadan ayrılan sanatçı, artık sürecin kendisinin akışına izin veriyor. Bu aşamada eklenenler, çıkanlar, form değiştirenler, forma dönüşenler, kısaca tüm süreçler bir araya geliyor ve yaşanıyor. Böylece bizi, tek bir anda tek bir noktadan inşa edilen çizgisel perspektifli bakıştan, daha bütüncül ve kavrayıcı bir döngüsel perspektife davet ediyor. Hakikatin ve temsilin ikili yüzünü bu şekilde göstererek, bağlı bulunmaya zorlandığımız tekil bakıştan, çoğul bakışa taşınma davetine icabet etmek gerekmez mi?
